تقاضای ثبت اولیه علایم و برند تجاری و صنعتی

تقاضای ثبت اولیه علایم تجاری ، صنعتی.

تقاضای ثبت اولیه علایم و برند تجاری و صنعتی

در این فرض صاحب ثبت برند و علامت تجاری یا صنعتی برای نخستین بار به اداره ثبت مالکیت صنعتی ایران مراجعه و با تقدیم اظهارنامه، تقاضای ثبت علامت تجاری می کند. در این صورت اگر یک تبعۀ فرانسوی متقاضی ثبت علامت صوتی باشد، تکلیف ادارۀ ثبت مالکیت صنعتی چیست؟ آیا باید با رعایت قانون مالکیت فکری و صنعتی فرانسه بند سوم مادۀ (1-711) نسبت به ثبت آن در صورت رعایت سایر شرایط، اقدام نماید یا به علت اینکه طبق قانون ایران، علامت تجاری صوتی قابل ثبت نیست، اظهارنامه و در خواست متقاضی را رد کند.

در این فرض دو قانون موجد حق در کنار یکدیگر قرار دارند وچون متقاضی خواستار ایجاد حق اولویت یا حق تقدم با تسلیم اظهارنامه و به ثبت رساندن علائم تصویری و اخذ سند و گواهی ثبت علامت در کشور ایران است، باید ضوابط ایران را رعایت کند و چون بند الف مادۀ 30 قانون جدید ثبت علائم تجاری ایران و ضابطۀ آن جنبۀ آمره دارد، تخلف از آن به استناد استحقاق متقاضی بر اساس قانون کشور متبوع وی پذیرفته نیست. همان طور که متقاضی بیگانه و غیر ایرانی نمی تواند علایم تجاری مغایر با نظم عمومی یا اخلاق حسنه ایران را در این کشور ثبت کند، حق ندارد از قواعد آمره دیگر نیز تخلف کند. بنابراین در مسأله مطرح شده ادارۀ ثبت مالکیت صنعتی ایران چاره ای جز رد درخواست متقاضی ندارد و نمی توان آن را به تعارض قوانین در حقوق بین الملل خصوصی ارتباط داد.

بند یک ماده 6 کنوانسیون بین المللی 1883 پاریس و اصلاحات آن مؤید این نظر است؛ زیرا در این بند تصریح شده که :«شرایط تسلیم اظهارنامه و ثبت علایم صنعتی یا بازرگانی در هریک از کشورهای اتحادیه، بر طبق قانون آن کشور تعیین خواهد شد.»

در مورد علایم خدماتی نیز با توجه به این که علایم خدماتی ناظر بر فعالیت های اقتصادی و تجاری است، از جهت تقاضای ثبت حق تقدم و همچنین تقاضای ثبت اولیه، می توان گفت همان ضوابط حکومت دارد و از این حیث تفاوتی بین علائم تجاری یا صنعتی و علائم خدماتی وجود ندارد.